Etoricoxib

Algemeen

Etoricoxib behoort tot de klassieke aspirineachtige of niet-steroïdale ontstekingsremmers (non-steroidal anti-inflammatory drugs, kortweg NSAID), en meer bepaald tot de groep van de COX-2-selectieve NSAID. De naam NSAID duidt erop dat deze middelen geen cortisone-achtige of steroïde effecten hebben. Ze hebben een symptomatisch effect op de gewrichtspijn en -stramheid.

Eigen aan de COX-2-selectieve ontstekingsremmers is dat ze vooral het enzym cyclo-oxygenase-2 (COX-2) tegenwerken, en in veel mindere mate cyclo-oxygenase-1 (COX-1). Terwijl het COX-1 onder meer tussenkomt in de synthese van stoffen die een beschermend effect hebben op de maagwand, speelt COX-2 vooral een rol bij ontstekingsprocessen zoals artritis. COX-2-selectieve ontstekingsremmers hebben het voordeel dat ze vooral de ontsteking onderdrukken en slechts in mindere mate de beschermende laag op de maagwand aantasten.

De informatie die je hier vindt, vervangt niet de informatie op de bijsluiter van het medicijn of de informatie die je arts je meegeeft. Bij gebruik van NSAID door kinderen dienen de toedieningsvorm en dosering steeds goed met de arts overlegd te worden. De aanbevelingen voor kinderen kunnen immers afwijken van die voor volwassenen.

Hoe wordt dit medicijn toegediend?

Etoricoxib wordt langs de mond ingenomen. De laagste dosis die voldoende is om de symptomen te controleren is te verkiezen. Overschrijd liefst de dosis van 60 mg (artrose), 90 mg (reumatoïde artritis, Bechterew-artritis) of 120 mg (jicht) per dag niet.

Wordt dit medicijn goed verdragen?

COX-2-selectieve ontstekingsremmers, zoals etoricoxib, geven minder vaak aanleiding tot maag/darmklachten dan de klassieke aspirineachtige ontstekingsremmers. Wel kunnen ze bijwerkingen vertonen op de bloeddruk, de vochtbalans en de nierfunctie. Daarom is voorzichtigheid geboden in de context van aandoeningen van hart- en bloedvaten